Cztery pojęcia podstawowe

Cztery zespolone pojęcia, cztery ,,idee-siły” wprowadzają nas w istotę duchowości indyjskiej: karman (karman), maja (rriâyâ), nirwana (nirvana) i joga (yoga). Używając terminologii filozoficznej Zachodu można by rzec, iż od epoki powedyjskiej Indie przede wszystkim starały się zrozumieć:

1.karman: prawo przyczynowości powszechnej, które łączy człowieka z kosmosem i skazuje go na nieskończoną wędrówkę — prawo karmana;

2. maja: tajemniczy proces, który sprawia, że kosmos powstaje i trwa, a przez to umożliwia „wieczny powrót” bytów — to maja, złuda kosmiczna, którą człowiek podtrzymuje (co gorsza: ceni) dopóty, dopóki zaślepia go niewiedza (avidyâ);

3. nirwana: rzeczywistość absolutną „umieszczoną” gdzieś poza rozsnutą przez maję iluzją kosmiczną i poza uwarunkowanym przez karmana doświadczeniem ludzkim — czysty byt, absolut, jakkolwiek by się go jeszcze nazwało: jaźnią („ja”, atman), brahmanem, tym, co nieuwarunkowane, transcendentne, nieśmiertelne, niezniszczalne, nirwaną itd.;

4. joga: środki osiągnięcia bytu, techniki umożliwiające uzyskanie wyzwolenia (moksa, mukti); suma tych środków stanowi, właściwie mówiąc, jogę.

Słowo „joga” służy do określenia wszelkiej techniki ascezy i wszelkiej metody medytacji. My zajmujemy się medytacją mindfulness, techniką świecką, która uprościła i skondensowała filozofię indyjską, po czym zaadaptowała na potrzeby człowieka zachodu, jak walka ze stresem czy depresją. Warto jednak poznać szerszy kontekst bycia mindful, dlatego wszystkie zainteresowane osoby zachęcamy do zadawania nam niewygodnych pytań!

PS. Na podstawie „JOGA Nieśmiertelność i Wolność” autorstwa Mircea Eliade.