Dobór obiektu obserwacji

Gdy medytujmy obserwując oddech, ciało, czy otoczenie i coś rozprasza naszą uwagę, łatwiej jest zmienić obiekt medytacji na najgłośniejszy, najbardziej absorbujący, niż go zignorować poprzez obserwację obiektu słabszego. Do momentu opanowania równości obiektów, należy obserwować najłatwiejsze dla nas, a nie podejmować wewnętrzną walkę. Samo zrozumienie na poziomie intelektualnym, że obiektem obserwacji może być wszystko, czyni medytację mniej bolesna dla naszego ego, przez co łatwiej wprowadzimy regularną praktykę w życie.

Przy zbyt dużym i rozpraszającym natężeniu obiektów, możemy część z nich zagłuszać, np. poprzez zamykanie oczu podczas medytacji siedzącej, jogi czy wykorzystując muzykę w trakcie medytacji chodzonej, gdy otoczenie jest dla nas zbyt intensywne. Nauka uważności to również świadomy wybór nowych obiektów jak i częsta ich zmiana, w ten sposób naturalnie przełamujemy bariery ego, a płynne przejścia wydłużają stan medytacji. Dążymy do pozostania w stanie nieoceniającej obserwacji względem wszystkich otaczających nas obiektów w tym samym momencie czasu, gdy taki stan staje się permanentny, mówimy o oświeceniu.